چند پیشنهاد برای اربعین امسال

در این شرایط چه کارهایی می‌شود انجام داد؟

پیشنهاد اول: مناجات با امام‌حسین(علیه السلام) و علنی‌کردن آن در فضای مجازی و خلق آثار ادبی هنری در این‌باره

اینکه مقام معظم رهبری فرمودند: بنشینید مناجات کنید و بگویید «حسین جان، ما می‌خواستیم بیاییم اما نتوانستیم…» این تجربۀ هر سالۀ خود ایشان است که هرسال اربعینی‌ها را می‌بینند و آرزو می‌کنند که ای کاش در بین‌شان بودند. خودشان هم تصریح کردند به اینکه «من هم دوست دارم بروم.» معلوم می‌شود که ایشان وقتی نمی‌تواند اربعین برود، با اباعبدالله‌الحسین(علیه السلام) مناجات می‌کند. نکته‌اش این است که چرا این آدرس را به ما دادند؟ لابد از این کار نتیجه گرفته‌اند. نمی‌شد که ایشان از این مناجات نتیجه نگیرد و بعد آن را به ما توصیه کند. نمی‌شد ایشان اهل این مناجات نباشد و به ما توصیه کند.

پیشنهاد دوم: روز اربعین به مزار شهدا برویم یا در پشت‌بام خانه زیارت‌نامه بخوانیم

پیشنهاد بعدی این است که روز اربعین-اگر شرایط کرونا اجازه داد- به مزار شهدا برویم؛ با مراسم یا بی‌مراسم. اربعین روز زیارت شهداست. شما هر کدامتان چند وقت است به زیارت مزار شهدا نرفته‌اید؟ شهدایی که مدیون آنها هستیم. حضرت زهرا(سلام الله علیها) زیارت شهدا را برای ما سنت کرد؛ ایشان هفته‌ای یکبار-یا بنا بر نقلی، هفته‌ای دوبار- منظم به زیارت شهدا می‌رفت. اصلاً رسم بشود اربعین، ما هم به یاد شهیدان کربلا به مزار شهدایمان مراجعه کنیم. اگر توانستیم آنجا یک نوار صوتی بگذاریم و نوحه‌های اربعینی را پخش کنیم. اگر توانستیم مراسمی بگیریم؛ با توجه به اینکه آنجا فضای باز هم هست. اگر شرایط خیلی سخت‌تر بود، لااقل قبور شهدا را آب و جارو کنیم و برایشان گُل ببریم و هر کدام برای خودمان به‌تنهایی روضه بخوانیم.

ما می‌توانیم ایستگاه صلواتی بزنیم بدون اینکه غذایی توزیع کنیم. حالا جدا از اینکه غذاهای بسته‌بندی هم می‌شود توزیع کرد. مثلاً اگر کسی نذر داشته روز اربعین برای مجلس عزاداری اباعبدالله‌الحسین(علیه السلام) طعام بدهد، او می‌تواند این کار را در همین خیابان و ایستگاه صلواتی انجام بدهد و هر کسی آمد او را جزء عزاداران اباعبدالله الحسین(علیه السلام) محسوب کند و طعام بدهد. این کار هم مغایرتی با آن اطعام آسیب‌دیدگان هم ندارد، هر کدام به جای خودش محفوظ.

پیشنهاد سوم: شهرها را با نوا و نمای حسینی آذین کرده و موکب‌های عزا برپا کنیم.

پیشنهاد دیگر این است که همان فضای جادۀ نورانی کربلا تا نجف اشرف را در همۀ شهرها با نوا و نمای حسینی پیاده کنیم. چگونه؟ مثلاً اینکه یک خیابان را سیاهپوش کنیم و شبیه بین الحرمین، آن را نورپردازی کنیم. بعضی‌ها شاید بتوانند با هزینۀ کمی این را در یک خیابان موسّعی ایجاد کنند و سیاهی بزنند. بعد آنجا برویم و خطاب به امام‌حسین(علیه السلام) بگوییم: «آقا ما نتوانستیم بیاییم، ما نتوانستیم جلسات باشکوه بگیریم، اما شهرمان را باشکوه به یاد تو تزئین می‌کنیم…»

چرا ما نباید برنامۀ جدی برای آذین شهرها به عزای اباعبدالله‌الحسین(علیه السلام) داشته باشیم؟ در شهرهای ما کسانی هستند که مثل شما ارتباط با امام حسین(علیه السلام) ندارند و از عالم شما هم خبر ندارند. حالا شما بیایید و در شهرهای خود، موکب بزنید، اگر ستاد کرونا می‌گوید که «چای ندهید» اشکالی ندارد، در این موکب‌ها چهار تا تابلو می‌گذاریم، چهار تا نوشته می‌گذاریم. یک صوت می‌گذاریم.

«باز این چه شورش است که در خلق عالم است» ما می‌توانیم این شورش حسینی را که همراه با شعور شده و مراقبت از کرونا را در صدر قرار داده‌اند، تبدیل کنیم به یک همایش بزرگ نوا و نمای اربعینی. آن‌وقت شما ببینید چقدر خلاقیت ایجاد می‌شود و چقدر جوان‌ها فعال می‌شوند.

*** قسمتی از پیشنهادات حجت الاسلام پناهیان برای اربعین امسال***