خیلی وقت ها میشه که نگران هستیم..
بله نگران !
نگران چی؟
نگران خیلی موارد…
از خرج و مخارج زندگی تا حل گرفتاری هامون حتی نگران آینده ای که در پیش داریم
گاهی همین نگرانی و اضطراب، دست و پاگیر میشه و از نعمت هایی که همون لحظه داریم غافل میشیم
گاهی اونقدر اون نگرانی بزرگ میشه که فراموش میکنیم که خدایی هم داریم و اون قادر بر هر چیزی هست..
مرحوم حاج اسماعیل دولابی ، اون عارف و استاد اخلاق مثال زیبایی دارند و میفرمایند:
” اگر غلام خانه‌زادی پس از سال ها بر سر سفره صاحب خود نشستن و خوردن،
روزی غصه دار شود و بگوید فردا من چه بخورم؟
این توهین به صاحبش است و با این غصه خوردن صاحبش را اذیت می کند.
بعد از عمری روزی خدا را خوردن، جا ندارد برای روزی فردایمان غصه دار و نگران باشیم. “
مسلما نگران نبودن به معنی راکد بودن و دست روی دست گذاشتن نیست!
نگران نبودن به این معنی است که حرکت کن ،تلاش کن تا جایی که توان داری
اما نتیجه رو بسپار به اون بالایی…
نکنه این حساب و کتابهای مادی و این بازیهای دنیا تو را دل سرد و خسته کنه ، نگرانت بکنه که نکنه…
نگران نباش!
نگرانی، چیزهای کوچک رو تبدیل به سایه های بزرگ میکنه !
خدا هست قبل و بعد از ما در همه جا…
آخرین نظرات