? به پیشنهاد حجت‌الاسلام شهاب مرادی
?
امروز دخترم را ? خدیجه ? صدا بزنم !
✅ سخن از یک نامِ غریب است. نامی که در بین اسامی دختران ایرانی هر روز کمتر می‌شود؛ نام یک مادر؛ مادر مهربان همه ما.
کسی که نزد خدا و پیامبر اعظم(ص)، از اهمیت و مرتبت خاص و والایی برخوردار بود. ?
خانم بزرگواری که رسول خدا، برای وفات او، به جای روز عزا، «سال حزن و غم» اعلام کرد؛ عام الحزن!
او قبل از ازدواج دوشیزه‌ای ثروتمند، باشکوه و فخامت و جلال بود و بسیار زیبا و گرامی؛ ?
او را اهل مکه، ملکه عرب نامیده بودند و به جهت نجابت و عظمتش مورد احترام همگان بود.
او اولین همسر پیامبر خداست، او اولین زن مسلمان است،
او اولین نمازگزار به همراه پیامبر خدا و امیرمومنان است،
او در تصدیق و تأیید نبوت رسول خدا، در حمایت و فداکاری برای اسلام لحظه‌ای کوتاهی نکرد.
او وفادارترین یاور، آرام‌بخش‌ترین حامی برای رسول خدا بود،
او سخاوت‌مندترین پشتیبان و عاشق‌ترین معشوق برای همسرش محمد مصطفی(ص) بود. او مادر فرزندان رسول خدا است؛
مادر فاطمه اطهر(س) ?
او در ایمانش به خدا و رسول ثابت قدم و پاکباز بود.
رسول خدا(ص) فقط او و سه زن الهی را در زمره زنان برگزیده عالمین معرفی کرد و در بین تمام زنان خلقت
خدیجه کبری(س) و دخترش فاطمه زهرا(س) و آسیه(س) و مریم(س) را «انسان کامل» نامید. ?
او در تمام مکارم اخلاق بی همتا بود. لذا بارها بعد از وفات خدیجه حتی به همسران خود می‌فرموند: خدیجه و أینَ مثلُ خدیجه؟
آخرین نظرات